Afl. 28 Scheppingslicht, de levensbronstraal daagt je uit tot het creëren van je eigen verhaal.

Klik HIER voor Youtubefilmpje

Ida: Madama. Vandaag gaan we een thema behandelen dat eigenlijk als een soort rode draad door jouw werk heen loopt. En het leuke is ook dat je dat eigenlijk al in een heel vroeg stadium, daar iets over hebt gezegd. En ik zal in deze episode proberen om een aantal highlights uit het geheel met jou te bespreken.

Madama: Oh leuk!

Ida: En ik begin in Egmond. Ja, we zijn in 1969 en daar heb jij een prachtig, heel klein gedichtje geschreven dat jij nu even kunt voorlezen. En vervolgens ga jij mij vertellen wat is jouw fascinatie met wit?

Madama: Ja, ja, daar moet ik wel om lachen.

Ida: Ook, wie heeft je geïnspireerd daartoe? Bijvoorbeeld van schilders of wat dan ook, in die periode?

Madama: Oh, in die periode. Ja, ja. Nou, in ieder geval, ik moet wel lachen. Rode draad ja, want het is dus wit. Maar inderdaad, het is de rode draad. Het is de transparante draad. En dit heb ik geschreven in 1969, maar eigenlijk al eerder hoor. Eigenlijk al op mijn veertiende. Maar ik heb het toen verwerkt voor mijn overgangs examen van de eerste klas naar de tweede klas van de Gerrit Rietveld Academie. Wij waren toen inderdaad in een huis met alle eerste klassen en toen moesten wij dus iets maken voor de overgang. En ik heb toen een boek gemaakt. Mijn Egmond dagboek. En in dat dagboek heb ik geschreven:

Liefde. 

Wit op wit 

woord uit woord. 

Lichaam in lichaam.

Oh wauw, Ik voel me zelf weer negentien en dat was heel ontroerend. Ja, welke schilder? Nou, dat zijn verschillende schilders. Ik was natuurlijk toch al, ik wilde op mijn veertiende, was ik me heel bewust dat ik kunstenaar wilde worden. En ook, nou ja, hoopte ik natuurlijk, dat ik dan voor dat examen zou slagen. En de schilders die mij inspireerden met name voor het wit, was natuurlijk toch Mondriaan wel. Mondriaan was toch wel, die zoektocht naar zuiverheid. Malevich ook, dus het hele suprematisme dus dat zoeken naar een hoger iets. Hij maakt ook letterlijk schilderijen wit op wit. En natuurlijk ook het zwarte vierkant, maar ook wit op wit, maar ook eigenlijk de Japanse kunst. Het is ook in Japanse kunst, die verstilling. Dus ja, het is eigenlijk, gewoon het eerste wat in me opkomt, nu hoor. Dus ja, het eerste wat in me opkomt.

Ida: Ja, want ik ga nu ook even een sprong in de tijd maken, namelijk naar 2008. Toen heb je een schilderij gemaakt dat heet The First Light. Ja, en daar is ook een gedicht bij wat je dus bij deze ook kunt voorlezen. En dat schilderij, dat heeft prominent ook gehangen in de ECI Cultuurfabriek bij de overzichtstentoonstelling van Madama Modern Sacred Art from the Heart. In Roermond. Maar ik denk dat daar wel meer over te zeggen is, dat schilderij. En hier komt het gedicht.

Madama: Ja, nou, ik vind het wel leuk om eerst het gedicht voor te lezen, maar nou nee, laat ik toch maar eerst naar het beeld gaan. Dit schilderij was eigenlijk, nou ja, een enorme doorbraak van het eerste licht. Daarom noem ik het ook het eerste licht. Ik heb me heel erg beziggehouden, ook kabbalistische hè, dus de Joodse scheppingsleer dat uit de duisternis eigenlijk de Ene of ain soph ontstaat. Of de duisternis zich dus terugtrok in zichzelf. En dat er toen een opening kwam. En in die opening, daar zou je kunnen zeggen daar kwam dat eerste licht, die vonk, dat eerste witte licht. Dat heb ik me altijd heel beeldend voorgesteld. En bijvoorbeeld  Barnett Newman, die ik al eerder wel eens heb genoemd, die noemt het de zip, dus de chitta die komt zijn hele grote begrippen voor. Dat eerste, ja, de eerste terugtrekking van de ene in zichzelf, waardoor er een mogelijkheid kwam tot de schepping. Dus de zip heet dat  bij Newman. En ik zag het ook altijd als een soort straal. Vandaar ook dat gedicht. En het beeld was dus een hele mooie grote witte oer zon hè. Dus je zag ook dat het in het begin is het heel erg wit. Daarna wordt het ietsje geler en dan is daar omheen ook zijn ook de kleuren nog van geel en blauw, blauwe lijst. En hij is ook aangekocht door een bevriende architect die nu in Spanje zit. Die was er ook helemaal weg van want die begreep ook die eerste oer impuls. Je ziet ook een soort oer spiraal daarin. Nou maar het gedicht wat ik doorkreeg, want toen was ik inmiddels wel al meer bewust van mijn mediamieke kant en deze is doorgekomen via Kuthumi, dus daar ben ik ook niet veel mee naar buiten gegaan hoor. Dit is even zo. Ja toch wel vertellen dat ik zoiets dan doorkrijg.

Ida: Wie is Kuthumi? 

Madama: Ja Kuthumi is dus één van de vele ascended, opgestegen Meesters, ascended masters die met name dus ons begeleidt vanuit het meer dimensionale universum. Namelijk ook voor de evolutie van bewustzijn voor de teachings, de evolutie van bewustzijn en de aura's. Nou ja, het is een heel verhaal weer. Wat ik zelf altijd een heel leuk verhaal vind is dat ze ooit in de vorm van de Driekoningen kwamen. Dus ja, dat zijn allemaal verhalen Ik zou maar zeggen doe ermee wat je wil. Het zijn eigenlijk de begeleiders van de evolutie, van het bewustzijn van ons mensen, van de planeet, van het kosmisch bewustzijn, dat zich moet incarneren via ons mensen. Nou en dat is die tekst ook. 

LICHTBERICHT

Ik ben het Scheppingslicht
ontvang mijn levengevende straal
omring je met mijn onbegrensd gezicht
Ik bevrucht je
in verlichtende ontvangenis
Ik openbaar jouw verhaal
als integraal Domein
van ons Een Zijn

Madama.  Maria Hoop  2008

Nou, het lijkt me wel dat je daar wat vragen over wilt stellen.

Ida: Ja, want inderdaad dat scheppings licht en ook dat één zijn. Hoe ga jij dat vertalen, dat heb je als het ware naar buiten gebracht in dit gedicht. Maar hoe ga je dat dan vormgeven?

Madama: Nou ja, ik zei al dat scheppings licht moet je eigenlijk zien als een bevruchting hè, van wat ik ook hier zeg, hè? Dus omring je met mijn onbegrensd gezicht.  Ik bevrucht je, ook letterlijk zeg ik bevrucht, je in verlichtende ontvangenis. Ik openbaar jouw verhaal als integraal domein van ons één zijn. Nou, wat bedoel ik daarmee? Dus het scheppings licht is eigenlijk letterlijk het scheppende licht, dus het oer licht wat altijd iedere nanoseconde nooit stoppend is. Het eeuwig pulserende oer centrum van Zijn. Zonder dat scheppings licht is er gewoon niks. En dat scheppings licht, dat verdeelt zich als het ware in iedereen, maar je moet het wel ontvangen. Het is er altijd, ook als je het niet ontvangt. Maar als je het dus echt in je bewustzijn voorstelt, de schedel als schaal. Wat ik wel eens eerder heb gezegd, als je het ontvangt in de schaal van je ziel, de bol van je ziel, je opent je, dan voel je dus dat bevruchtende scheppings licht en dat maakt wakker in jou, jouw verbeeldingskracht, jouw imagination, jouw creatieve kracht en de creatieve kracht, daardoor maak je je eigen verhaal. Want daar gaat het om dat het scheppings licht activeert met een modern woord, jouw materiaal van hoe jij bent in jouw gewone persona. Maar in jouw gewone persona ben je toch als het ware wat hier ook staat: Ik openbaar jouw verhaal als integraal domein, dus dat wil zeggen integraal dat het niet iets is wat als het ware een eenmalig iets is. Je integreert dat scheppings licht en in het begin uit het zich meestal als een heel subtiel iets. Stel je bent net begonnen om je open te stellen. Nou, dan zal je af en toe een intuïtie hebben van oh God, ja, nee, dat had ik moeten doen. Of dit kan over alles gaan je werk, je leven, je liefde, nou ja, noem het op je intuïtie. Maar op een gegeven moment word je vertrouwd met die taal en dat is je verhaal. Het is jouw verhaal, wordt plotseling integraal iets. Dus  jij wordt een integraal geheel van dat domein van zijn. Wat natuurlijk een transparant domein is wat je niet kan zien wat bewustzijn is. Maar jij bent daar een onderdeel van. En wanneer ben je daar dus een bewust creërend onderdeel van? Als je je bewust bent dat het oer scheppings licht, dus de bron der bronnen, de zon der zonnen Splendor Solis. Het is maar hoe je het noemt, dat die als het ware de bron is. En die bron zit in jou in de vorm van nou, ik heet dan Margareth Adama, Madama, Ida Guinee  nou ja, noem het op, al die duizend namen. Iedereen die dit nu hoort heeft dus zijn eigen naam nu in te vullen als integraal onderdeel van die één zijn.

Ida: Ja, wat ik zo interessant vind is dat je dus toen dat schilderij hebt gemaakt. Daarna heb je weer heel veel andere werken gemaakt en nu belanden we in 2011. En in 2011 heb je een serie gemaakt die heet Materia Lucida, dus het woord zegt het al, de  doorlichte, de lichtgevende materie. Ja, en dat zijn witte schilderijen met veel structuur, maar ook met objecten erop. En die staan ook in ons boek De Nieuwe Stroming, en ik denk daar kun je heel veel over zeggen. Maar wat ik zelf ook heel interessant vond was dat je toen je die serie had geschilderd zei van nou, nu schilder ik niet meer, dit is mijn laatste werk. Ja, dat had je gedacht. Ik weet niet hoeveel, minstens honderd of meer werken daarna nog gekomen zijn. Ja, maar het was dus wel een heel duidelijk  kantelpunt zou ik bijna zeggen in jouw oeuvre. En vandaar dat ik ook jou nu het boek De Nieuwe Stroming even in handen geef, zodat je die schilderijen ziet en ook kunt toelichten. Want ze hebben ook kwaliteiten en dat is ook iets specifiek wat jij vaak doet dat je iets een kwaliteit geeft.

Madama:  Ja, en dat ook nu steeds meer, zie ik. Voor mij is ieder schilderij inderdaad een frequentie, zoals dat heet. En die frequenties, dat wordt ook steeds meer duidelijk, mensen gaan nu ook vaak met computers werken en zo.  Maar ik doe dat toch gewoon nog helemaal handmatig. Dat vind ik namelijk heel belangrijk, dat is voor mij ook het scheppings licht dat het door mijn handen gebeurt. Dat ik dus met de materie, de verf in dit geval of objectjes werk. Nou en die serie was eigenlijk voor mij, elk woord had ook een on woord weer. Het woord on is ook licht, dat betekent ook licht. Maar in de Egyptische zin van het woord Heliopolis heet ook On eerst maar, dus vandaar dat ik dacht  nou, nu schilder ik niet meer. Dus bijvoorbeeld het schilderij 

Waarheid Ik Ben onvervreemdbaar waar en dat is dan het on woord, Onvervreemdbaar. 

En dan heb je bij het schilderij Mededogen Ik Ben Ongeschonden- daar. Dus dat is echt het Zijn. Het is meer de compassie. Dan zie je ook een prachtig soort boeddhistische glimlach. Ja, als je het ziet zie je het. Het is dus heel subtiel allemaal. 

Dan die andere heet dus ik ben Onverwoestbaar.  Dus dat is ook een hele duidelijke. Dus het begint ook allemaal met het IK BEN.  Je weet, die begrippen hanteer ik steeds. Ik Ben is dus dat domein van Zijn en dan in een geïndividualiseerde vorm, maar niet dus geïndividualiseerd als zijnde dat het dus al op zich een persoon is. Het is het Zijn, maar het is geïncarneerd dan in de vorm van die jij op dit moment hebt. Maar jouw Zijn is natuurlijk Onverwoestbaar en dat is het scheppings licht. Dat is wat je bent en dat is één zijn met de Bron. Dus daar is geen verschil. Er is geen scheiding, het is onafscheidelijk. 

Nou, dus die ander is Ik Ben Onvernietigbaar Licht dus. Nou ja, het woord zegt het al, dus bevestiging. Wat zie je daar? Nou ja, je ziet dus ook een hele mooie structuur met ja, ik dacht toen ook altijd aan murals, van die oude tempel muren, kloostermuren waarin je dus ziet dat daar leven is geweest en dat is afgebrokkeld. Er zit heel veel structuur in. Was ik ook wel mee bezig toen, die afbrokkeling en dan dat, dat kennen jullie wel. Dan kijk je naar de muur bijvoorbeeld en dan zie je allerlei dingen. Dus dat zit er ook een beetje in van nou maak zelf maar je verhaal weer hè.

En dan heb je Primal Ground. Ik Ben Ongeboren en Onsterfelijk. Nou dat is natuurlijk een hele belangrijke zin. Ik ben ongeboren en onsterfelijk, dus dat zegt natuurlijk dat weliswaar, je hebt een vormgeving van dit lichaam, maar dat lichaam heeft een kern. En die kern is noch geboren, noch gestorven. Dat is ook een heel duidelijk Atma Brahma. Het is een heel duidelijk Indiaas begrip. Die zijn daar altijd eigenlijk heel ver in geweest. Dat ze altijd zeiden van nou, de Atma is niet nooit geboren en ook niet kan dus ook niet sterven en in feite de Christuskracht natuurlijk ook niet. En ook in feite hè, de Tao werkt er ook heel veel mee van nou, het is niet te pakken hè, het is geen vorm. Dus de vorm is vormloos en dat is ook een beetje voor mij de kleur wit, wit is eigenlijk een metafoor voor mij voor transparant hè. Dus daarom dat ja, dat dat zoeken naar dat wit steeds in andere vormen, want ik heb nog een hele serie daarvoor geloof ik nog gemaakt in blauw wit.

De volgende is ik ben Onnavolgbaar en Ondenkbaar. Nou, da's een hele mooie. Dan zie je een ring, zo'n Pi cirkel, zo'n kracht cirkel en dan zie je een heel groot toverstokje. En ik ben onnavolgbaar en ondenkbaar. Dan zie je eigenlijk die ring en dat zie je ook trouwens veel in het Oosten. Dat is de ring van het scheppings vuur zal ik maar zeggen. Maar je moet hem wel zelf aansteken en dat is dus echt dat stokje, dat is altijd, de slinger om het wiel aan te drijven. Dus als jij een stokje in het midden van het gat doet, van die van die cirkel. Er zit een gat in het midden en daar doe je dan jouw toverstokje in en dan begint de schepping.

Ida: Ja, een soort vliegwiel.

Madama: Ja, een vliegwiel. Precies. Jij zegt het goed, ik wist even het woord niet. Een vliegwiel dus jouw Ik Ben, jouw magic scheppings licht, wat je dus hebt ontvangen en dat ons met iedereen, met alles en iedereen verbindt. Want het is bij en met iedereen. Maar jij bent dus de schepping van jouw, via jouw verbeeldingskracht, van jouw innerlijk licht. En dat zet het vliegwiel in werking. En als je dat niet doet, dan ben je vaak ik noem het maar even een soort ja, ik wil niet het woord slachtoffer, vind ik wel heel heftig, maar in ieder geval passief sociaal gedetermineerd wezen als je niet oppast. Dus wat je familie wil etc etc Maar wat is de uitdaging? Daarom heet het ook scheppings licht, van jouw specifieke Ik Ben kracht. 

En de laatste van die serie is, Ik Ben Onuitwisbaar. Ik ben onuitwisbaar en dat is natuurlijk duidelijk. Want ja, het leven kan nooit, maar dan ook nooit uitgewist worden. Wat voor moeite we ook doen, hoe destructief de mens ook is. Zelfs om destructief te zijn is toch scheppings licht nodig. Alleen je gebruikt het toevallig dan even de andere kant op, maar dan zal ook wel weer van de andere kant natuurlijk de werking intreden. Maar het belangrijkste vind ik zelf waarom weer dat wit? Wit net als zwart trouwens, maar wit herbergt natuurlijk alle kleuren in zich. En wat betekent dat, dat je dus eigenlijk, ja ik zeg het maar even raar, noch wit noch zwart bent. Daarom is het eigenlijk transparant, want je staat boven de dualiteit, boven dat eeuwige strijdgewoel van licht donker. Uiteindelijk ben je inderdaad onuitwisbaar. Jij bent de de Divine Touch die het wit en het zwart en het groen en het geel en noem het op creëert. Maar uiteindelijk ben je dat transparant. Daarom zeg ik ook wel eens ik ben transparant, niets aan de hand.

Ida: Ja Madama zoals ik al zei aan het begin, heb ik er een aantal highlights uitgepakt. Want je hebt inderdaad nog veel meer schilderijen gemaakt waarin ook wit als het ware de basis is. Daar ga ik nu niet op in, want dan zouden we nog wel erg lang bezig zijn. Maar het is wel interessant dat je ongeveer tien jaar later, heb je een serie gemaakt en die heet Interno, Esterno, Ritorno.

Madama: O Ja,

Ida: En daar heb je ook weer een prachtig gedicht bij gemaakt. En het leuke is ook dat als je dat nu leest, zeker vanuit wat je net verteld hebt over de serie Materia Lucida,  waar dus die On woorden zo'n belangrijke rol in spelen hè, de on-grond. Dan zie je dus dat dat ook in dit gedicht, wat je dus in 2021 hebt gemaakt, ook weer terugkomt. Dus mijn voorstel is dat je eerst het gedicht leest en dan gaan we het over die schilderijen hebben.

Madama: Ja, en ik, maar ik wil eigenlijk nog tussendoor. Oh ja, en ik zeg hier de on -grond. Want de on-grond, dat is zoiets fascinerend. Het is ook een mystiek begrip. Ja, jullie verwachten al niks anders meer van mij natuurlijk. Ik ben natuurlijk Mystica Dynamica Artistica zoals ik mezelf wel eens noemde ADM Maar het is een heel oud begrip  in de mystiek ook van Böhme. Maar ook wat ik al zei de Tao etc. Ja, het is fantastisch. Nou, ik heb inderdaad die serie gemaakt. 

Interno-Esterno-Ritorno

Uit het peilloze Niets – niet-iets 
van de On-grond
wordt Iets geboren
om God – de on-grond 
te manifesteren
en te eren
om zich uiteindelijk weer te herenigen
met het peilloze Niets
toch gaat Iets niet verloren
want alles wordt weer herboren
in de alchemie
van het leven
dat er is
om te beleven
vorm te geven
en terug te geven
aan het peilloze Niets – de on-grond
God is Zichzelf
God geeft Zichzelf
God keert terug naar Zichzelf.

Madama 4 januari 2021

Madama: Dit is voor mij echt. Ik ga bijna huilen, want ik zie die schilderijen voor me. Die zijn laat me zo zeggen, uiterst subtiel ja, die materie. Ja, materia lucida is dus nog met een soort korrel. Ja, het was heel raar, een soort bruinachtige vernis, dat je echt denkt ja maar dat wilde ik toch, dat een beetje levend wit. Maar deze. Toen dacht ik ja nou wil ik echt wit wit wit dus die zijn zo subtiel en ik vind het eigenlijk iconen van het witte licht en het witte licht ook in de betekenis van wat ik net zei, die ongrond, die transparantie dus het is wel wit, maar je bedoelt eigenlijk het is niets en het is stralend en het is scheppings licht weer en het is alles doordringend. Dat is het ook wat ik er in zie. Want dat Interno. Dus je gaat eerst naar binnen, daar is het al en dan is het Esterno. Nou dan gaat het weer naar buiten en dan is het weer Ritorno. Het keert weer terug naar zichzelf en dat zie je ook in die schilderijen. Maar het is heel subtiel hè? Zoals jij al zegt.

Ida: Ja, het is heel subtiel en als je het ook bekijkt, dan moet je ook echt, ja bijna moeite doen  om de verschillen te zien. Zoek de verschillen is het ook bijna. Ja, en het leuke is natuurlijk wel dat jullie zelf ook allemaal die schilderijen die we nu bespreken kunt zien. Zowel in de blog op www madama.nl als op de youtubefilmpjes die we maken hè, Gewoon op  ons YouTube kanaal. Dat heet Margareth Adama. Ook heel simpel. En we zijn ook bezig met een nieuwe website waar steeds meer werk van Madama op komt en daar staan ze ook op. En die website heet madamamodernart.gallery Op z'n Engels dus.

Madama: Dus madamamodernart In één woord ja.

Ida: madamamodernart.gallery

Madama: Ja, wat spannend 

Ida: Dus voor de mensen die zeggen van wauw, ik wil nou toch wel even zien waar hebben jullie het over gehad? Want dat is dan even het nadeel nog van deze vorm van podcast. Maar Madama misschien toch nog even terugkomend op deze werken die we nu het laatst besproken hebben, kun je aangeven wat is voor jou ja de kern geweest om dat toch nog weer te maken. Waarom kom je telkens op dat thema wit terug?

Madama: Ja, wil ik wel zeggen, maar ik vind niet het nadeel want jij hebt veel moeite gedaan en ze kunnen alles zien als je wil. Je kan het eerst luisteren op spotify, maar bij de YouTube films zie je meteen de film, zie je meteen de beelden. En ook zijn alle  schilderijen natuurlijk zeer aanschaf waardig. Zeg ik dat goed? Aanschafwaardig of zo? Want degene die het Scheppings licht heeft gekocht is daar zeer dolblij mee. En ik vind het wit ja  als je dat in je huis hebt dat zuivert ook letterlijk dus de frequentie. Want waarom wit? Inderdaad, om even dan als antwoord daarop is kijk, wit is voor mij, ik doe het ook in mijn kleding.  Soms moet ik ineens wit aan. Zoals vandaag heb ik natuurlijk ook duidelijk wit aan. Stel dat je mij nu zou zien. Wit is voor mij een ook een positie van natuurlijk zuiverheid, maar ook neutraal. En wat ik al zei transparant niks aan de hand. Dat je even weer alles tot een soort helderheid brengt van het witte licht en nou ja, ik zie ook altijd Kuan Shi Yin dus de  prachtige Kuan Yin, de prachtige Maria's ook soms en dan dus  de devotie die ook het wit oproept als je daar naar kijkt. Het kalmeert je ook letterlijk. Het is echt een ja, het is ook de bron. De zon kan ook soms helemaal wit zijn. De maan natuurlijk ook duidelijk. De vibratie of frequentie van wit roept schoonheid, innerlijke schoonheid, zuiverheid en uiteindelijk ja, mijn geliefde woord gerechtigheid op. Want als ik wit draag, dan voel ik me ook als het ware. En ook als ik het maak, dan is het ook weer een soort verzoening met alle chaos en alle kleuren en alles en alles wat weer heeft plaatsgevonden. En dan kalmeer je weer en het is weer in een basiskleur. Dus het oer scheppings licht van oh ja, zo is het begonnen en zo zal het ook natuurlijk op een dag weer in alles oplossen.

Ida: Ja, ik denk dat we hier ook gewoon afronden met deze woorden. We gaan een volgende keer op een andere manier toch ook weer kijken naar hoe wit in jouw werk terugkomt, maar dan met name ook in prachtige rozen. Maar dat bewaren we even voor een volgende keer.

Madama: Oké, spannend, Tot dan. Doei!