Blog

Diossa del Mar, Mixed media on digital print, 70 x 100 cm, 2020
Afl. 23 Zelfacceptatie, door het creëren van je eigen Lichtspoor!
Klik HIER voor YouTube filmpje

Ida: Madama. In deze episode gaan we weer iets heel moois doen. We hebben namelijk een schilderij dat heet Diossa del Mar. En ook nog een prachtig gedicht. Sefardic song en we gaan kijken welke thema's zich daaruit kristalliseren. Het schilderij Diossa del Mar is een heel bijzonder schilderij, omdat het eigenlijk. En dat ga ik toch maar niet verklappen, dat mag je zelf verklappen. Hoe is dat geschilderd? Op wat voor ondergrond?

Madama: Ja ja, ondergrond. Nou, de ondergrond is inderdaad niet het gebruikelijke witte lege canvas, maar het is een digitaal portret op doek. Het is een soort van kunststof. En dit is een foto van mij, genomen in Spanje, tussen de bergen zal ik maar zeggen en de zee. En dat is een heel bijzonder moment.

De wind waaide door mijn haren en ik heb een ritueel gedaan, eigenlijk om onze droom te realiseren. En vandaag gaat het ook een beetje over: hoe realiseer je je droom? Dat is een beetje de onderstroom van deze episode. Dus Diossa del Mar. Daarom hebben we ook dit schilderij gekozen en dit gedicht, omdat het heel dicht bij mijn eigen leven staat van hoe maak je een droom waar? En ik wilde dus met dat schilderij ten eerste herinnering oproepen aan dat moment dat ik aan zee was. En dat zie je ook op het schilderij. Dat gaan jullie ook zien op de blog of op de YouTube. En dan zie je dus dat mijn haren zijn helemaal verweven en dat heb ik ook prachtig, vind ik zelf, gedaan met allemaal pigmenten en aarde pigmenten en er zit een scarabee in.

Er zitten ook kristallen in en een heel klein altaartje als je goed kijkt en prachtige parelmoerachtige schelpen. Het zijn niet schelpen, het is parelmoer waar de zigeunerin een armband van had gemaakt en die heb ik gekocht en heb ik daar weer in verwerkt. 

Kortom, het is eigenlijk een icoon. Aan de ene kant La Diossa del Mar, de godin van de zee en aan de andere kant ik heet Margareth Madama is Margareth Adama maar het is afgekort altijd Mar betekent natuurlijk ook zee. Dus het is een ontzettend grappige combinatie voor mij van La Diossa del Mar en tegelijk het zelfportret.

Ida: Ja, en dat dat doek, dat hangt dus ook in jouw studiolo, zoals wij dat noemen. Dus jij kijkt er ook eigenlijk heel vaak naar? En geeft jou dat nou ook een bepaalde voldoening? Of geeft het doek jou iets terug? Heb je het idee dat voedt me elke dag?

Madama: Ja, dat ik vind sowieso een doek met energie geladen en beladen, ik weet eigenlijk niet het goede woord nu op dit moment, want ik vind het geladen, maar het is ook beladen. Het is een soort icoon, nogmaals. En elke dag als ik ernaar kijk daarom heb ik hem ook in mijn studiolo gehangen. Dat is ook de onderstroom van deze aflevering. Kijk, als je het voedt wat je wil, namelijk een huis aan zee. Wonen aan zee. Dus niet als vakantiehuis, maar echt, daar wil ik wonen. En als ik dat voed en kijk naar dat schilderij en tegelijkertijd dus dat zelfportret in de vorm van mijn toekomstig zelf, namelijk dat ik daar al ben aan zee. En dat heeft weer te maken met het thema 'maak je eigen licht symbolen' en geloof in wat je doet en verwacht ook dat het daadwerkelijk gaat gebeuren als het daadwerkelijk ook bij je hoort. En dat weet ik wel zeker. Het is alleen je kan niet altijd precies weten wanneer en hoe. Maar dat is ook een thema wat we misschien zo tegenkomen. Maar inderdaad, het voedt mij elke dag. Het focust mij elke dag en het stimuleert mij om steeds opnieuw aan het visioen van de zee vast te houden.

Ida: Ja, en sprekend over visioen lijkt mij nu het moment gekomen om dat gedicht Sefardic song voor te lezen.

Madama: Ja, Sefardic song Sefardisch lied Sefarde.  Sefardisch betekent dat dus de Joodse mensen en dat denk ik ook, dat het mijn eigen verleden ook is, of heden hoe je het noemt, die dus verplicht/gedwongen zijn, misschien een beter woord, uit Spanje moesten vertrekken en zich moesten verspreiden door de hele wereld. Voor zover ze ergens terecht konden. Dus dat zit in die liederen, het is ook een taal, hè? Dus ze hebben daar echt een hele mooie mixture van allerlei dialecten of hoe je het ook noemen wilt. Sefardisch. Yasmin Lévi zingt bijvoorbeeld heel mooi, althans vind ik, vooral haar oude songs. Dus dat lied dat heb ik gemaakt als een Sefardisch lied vanuit een onbekende stem. Zoiets van dat is al eeuwen en eeuwen oud en ik heb het opgetekend.

Sefardic song from an unknown voice

Een stem uit mijn buik
een stem uit de voren, de sporen, de aarde
zaden van een diaspora
opnieuw ontkiemt 
van opgerakeld verleden tot bevlogen heden.

Dit ben ik
dit ben ik altijd geweest
een kind met de stem van de zee
een nomade, een ster
lichtjaren ver.

Oceaan van oorspronkelijk Bestaan
roep van de walvis
spiraal van de Godin
Zij danst uit het schuim
Zij herrijst uit de schelp
Zij zingt in de cadans van La Madre.

Een flamenca, altijd onderweg
met de schittering van een diadeem
vol diamanten galaxies
straling van het onvernietigbare
onwrikbare, onnavolgbare leven in al zijn glorie
versplinterd wachtend op zijn herstel
in de ziel van de zwervende mens.

De stem zingt zijn lied als eeuwig
verbond met de immanente 
1 heid van Al dat Is!

De stem van een onbekende
op weg naar huis
na een verbanning
- voor het leven -
heeft de stem 
het geluidsspoor
teruggevonden
in de schoot
van de Alomvattende Ene!

Madama 2007

Ida: Ja. Prachtig gedicht. Wat mij eigenlijk ook opvalt is. Voel jij jezelf ook een nomade?

Madama: Ja, absoluut. Althans mijn geest. Ik zou ook zelf trouwens wel meer willen reizen, et cetera, maar dat is weer een ander verhaal. Maar ik wat ik eigenlijk ook voelde toen ik dit las, dacht ik goh, we hebben eerst tTansparant gehad van een stem, een roep en  bij de aflevering, de episode die morgen komt daar voel je heel erg dus de danseres, de ballerina en Alma flamenca. Dus je ziet, dat vind ik zo leuk in al deze episodes die wij al hebben, dus de 22e aflevering binnenkort. Dan denk ik ja, weet je, ook dat is een nomade. De geest is een nomade. Het reist door mij heen en iedere keer weten we eigenlijk niet wat de volgende aflevering, episode zal zijn. En dan denk ik, dit komt helemaal intuïtief, precies op het juiste moment. En ik denk als je een nomade bent dat je dat ook voelt. Je reist over het land en iedere keer opnieuw probeer je weer een plek te vinden waar je even kan rusten. Maar nomade, dat is ook een ander woord voor mij, namelijk monade. Dus daar zitten diezelfde letters in, maar dan in een andere volgorde. Kijk, ik zie dus de geest van de mens. Waar we het steeds ook over hebben. Ik Ben, de Ik Ben incarneert in de stof, dus wordt manifest. En die monade is eigenlijk de nomade in jou. Dus iedere keer opnieuw incarneert het in een andere vorm en reist het met je mee en blijft toch zichzelf. En in dat zichzelf blijvend doet het steeds opnieuw nieuwe ervaringen op. En daar gaat ook eigenlijk in deze episode over.

Ida: Ja, want dat is een ander woord wat mij erg opvalt in het geheel. Dat is het woord geluidsspoor. Of wat versta jij onder geluidsspoor?

Madama: Ja, dat is ook een heel mooi woord hè, dat geluidsspoor is eigenlijk een soort ja zoals de Aboriginals hè. Die doen het letterlijk. Die zingen hun weg en vinden daardoor ook de weg. Die weten precies daar is dat gebeurd en daar is een waterbron en daar is de schepping begonnen. En dat, en wij hoeven dat dan niet zo letterlijk te doen, maar meer dat wij in ons innerlijk dialoog met onszelf, dat er dingen resoneren in jou, hè. Dus geluidsspoor is eigenlijk een soort resonantie van dingen terwijl je onderweg bent, om het leven te leven, om expressie te geven aan jouw innerlijk zelf, je immanente zelf, je hogere Zelf, je lichtwezen dat zich wil uitdrukken in de stof. Daarom ben je op aarde gekomen, los van de missie. Daar kunnen we ook zo over hebben. Maar je bent altijd op aarde gekomen omdat iets in jou, jouw monade, jouw nomade, jouw essentie, een expressie wilde doen. Dat is de innerlijke drang van de schepping. En als je dan op aarde bent gekomen in deze manifeste wereld, in deze 3D dimensie dan kun je heel goed kijken: Wat is mijn geluidsspoor? Is dit wat ik nu creëer? Is dat wat ik wil? Zijn de omstandigheden voor mij of tegen mij? En dat is dan het andere stukje dat je als het ware actief, ja je zou moeten kunnen zeggen, moet ingrijpen.

Ida: Ja, dat is prachtig, dat geluidsspoor. En dat impliceert dus dat je ook eigenlijk kunt terugkijken en vooruitkijken omdat je je eigen spoor gaat volgen. Je eigen spoor creëert ook. En in dat kader heb je het ook wel eens gehad over het creëren van je eigen licht symbolen. En wat betekent dat dan?

Madama: Ja, je gaat wel even grote stappen maken. Want kijk, je zegt wel, je creëert. Kijk, voor veel mensen is dus de de gewone 3D werkelijkheid waarin ze dan wakker worden elke dag. Dan hebben ze helemaal niet het gevoel dat ze dat zelf gecreëerd hebben. Dus dat is al een heel belangrijk iets dat je dus inspiratie haalt uit dingen in plaats van alleen irritatie. Dus er is heel belangrijke informatie die je in jouw eigen Zijn toelaat: van wil ik dat of niet? En dan komt het creatieve principe, namelijk ik wil dat de dingen voor mij gaan werken. En hoe doe ik dat? Wat zijn mijn patronen? En die patronen, kan ik die doorbreken? En hoe doe ik dat dan? En dat heeft allemaal te maken met het feit dat je in de eerste plaats weet, ik ben een uniek deel van een universeel geheel en dat wat ik naar buiten breng, de expressie van mijn essentie dat is wat ik wil. En als dat niet reflecteert en niet resoneert met hoe ik het zie, dan zie ik het of fout hè. Dus ik laat me te veel beperken door aannames van buitenaf. Van je moet zus, je moet zo. Je bent ook bang om te veranderen, want de meeste mensen zijn daar toch wel huiverig voor. Want ja, dan wordt hun hele systeem omvergegooid. Je kunt er eenzaam even door worden, je kunt eventjes letterlijk niet weten welke kant je op moet en dan is het zo belangrijk dat je weet ook weer in het kader van geluidsspoor dat je dus luistert naar: Maar wat is dan wat ik werkelijk wil? Daar begint het mee. Naar de waarachtigheid. Is jouw weg waarachtig? En kan ik mijn eigen, ik noem het licht symbolen creëren waardoor ik verder kan.

Net als mijn Diossa del Mar, waar we het net over hadden. Dat ik gewoon zo'n prachtig werk maak voor mezelf om te activeren dat wat mijn imaginatie, mijn verbeelding, mij zegt van: ik ga, ik wil naar de zee, ik wil naar de zee. En dat is een actieve imaginatie, een actieve verbeeldingskracht die voor jou gaat werken op het niveau van bewustzijn. Want ieder mens moet weten: hij is in de eerste plaats bewustzijn en ik neem aan dat iedereen het weet. Aan de andere kant, men weet het soms ook niet, want bewustzijn is dus niet alleen van nou ja, ik weet dat ik eet of niet eet. Nee, bewustzijn is als het ware je immateriële bron en die kan je het beste vergelijken met water, met energie hè? Consciousness, water en consciousness bewustzijn ligt heel erg dicht bij elkaar als beeld. Vandaar dat de zee ook altijd dat gevoel van ruimte en heimwee en oneindigheid maar ook potentie geeft.  Dus de zee is als het ware een symbool van de oneindige potentie. Nou die moet je aanspreken en dan kun je elk licht symbool maken wat voor jou werkt. De wegwijzers zou je kunnen zeggen he? Bijvoorbeeld Stel je ziet een bloem, een prachtige bloem en op die bloem, het is een mooie dag,  die is prachtig rood en er komt ineens een prachtige gele vlinder, echt zo fladderend geel en die snuift en die voelt en die trilt. En je voelt die verbondenheid tussen de schoonheid en de levende kracht van de bloem en het genieten, het zijn van de vlinder en hoe die twee elkaar raken. En je kunt als het ware met een soort micro ogen kun je je hele ziel beleef dat moment en het gaat zo diep in je eigen ziel dat het je verandert, dat je voelt Ja, zo wil ik ook genieten. Zo wil ik ook één zijn met dingen van de natuur of gewoon die vlinder is ook maar gewoon, die vliegt gewoon en die denkt hey ineens een bloem dus die is ook vol verwondering. Ook een thema wat we al vaker hebben gehad, dus die is ook vol verwondering. Maar dat moment, dat precious moment, de acte de presence, the presence of essence. Ik heb er 1001 woorden voor want ik vind het moment dat je iets in die meer dimensionaliteit ziet in plaats van oh ja, dat is bloem, dat is vlinder en het is mooi weer he, Dat is noem het maar even lineair, dat is grijs. Maar als je dus met je intensiteit van je aanwezigheid, van je aandacht, dat moment in jouw eigen databestand, in jouw eigen geluidsspoor in je eigen ziel opslaat, dan wordt het plotseling een symbool. En dan kun je daar een tekening van maken. Je kunt er een inzicht uithalen, je kunt er een verhaal van maken. Je kunt er van alles mee doen, zodat je het zelfs kunt delen zoals ik het nu ook deel. En je kunt het delen met een ander. En als je dat verhaal bijvoorbeeld heel mooi vertelt, dan gaat die waarschijnlijk meteen op een hele andere manier naar bloemen kijken of naar momenten.  Net zo goed als bij wijze van spreken een Van Gogh. Dan kan je nooit meer de olijfbomen zonder Van Gogh zien. En zo kennen wij talrijke voorbeelden van kunstenaars die je ogen hebben geopend. Nou ja, zo zou ik het woord licht symbool dus dat zijn niet alleen maar de geijkte symbolen die al bekend zijn. Nee, maak je eigen symbolen. Zorg dat jij een geluidsspoor maakt waardoor jij continu wordt geresoneerd dat jouw ziel leeft. Dat je hier op aarde bent om een expressie te geven aan je essentie. Je essentie is als het ware de potentiële kracht. Jij zorgt dat je goed je eigen wil. Wat wil ik nou? Wat doe ik hier? Waarom ben ik hier? Dat je dat projecteert op je essentie en je essentie projecteert dat terug door middel van een gedachte. En die gedachte meng je met je energie van je aandacht en het geloof dat dat wat voor jou bestemd is, dat het ook gebeurt.

Ida: Ja, die licht symbolen hè? Ik zit er even over na te denken. Maar kan het ook zo zijn dat als je bijvoorbeeld fijne herinneringen hebt of foto's of weet ik veel iets dat je een soort van imaginair kabinet in je hoofd maakt met mooie momenten en dat dat jouw dan jouw licht symbolen zijn?

Madama: Ja het woord kiekjes of vroeger hadden ze nog dia's? Weet je van die lichtbeelden? Dus niet negatieven. Vroeger dan maakte je een foto en dan had je negatief en dan belicht je het, ook heel mooi, dan belicht je het en dan werd het een positief. Dat vind ik nog steeds een heel mooi symbool natuurlijk. Dat iets door belichting, door licht hè uiteindelijk een beeld wordt, een expressie krijgt in de manifeste wereld. En een dia is dus een lichtbeeld. Het is al en dat kan je projecteren en dan krijg je een prachtig beeld te zien van wat je hebt genomen. Dus een lichtbeeld is het zeker. Ja, kiekje, lichtbeeld. Kijk, de taal van de ziel, is eigenlijk beeldend zou je kunnen zeggen. Eigenlijk gaat het om de vertaling van alles, dus ook of je het wel hebt gemaakt  of niet noem het op, dat maakt niet uit. Het gaat erom dan komen we weer op het woord visie en visioen. Kijk, stel nou je agenda is negatief van nou, het zal ook wel weer niet en het gebeurt ook nooit en ik heb duizend dingen waardoor men zegt, nou dat zal jou wel niet lukken, je bent niet goed genoeg, je bent lelijk. Ja, weet ik veel. Er zijn zoveel dingen waar we allemaal hartstikke veel last van hebben. Door de opvoeding, door alles, door de omgeving, door de maatschappij. Het moet altijd meer. Nou ja, noem het op. Dat zijn ook kiekjes. Het zijn ook beelden in je hoofd hè. Dus die woorden, dat zijn krachten, dat zijn beelden en die kunnen zo krachtig zijn dat je jezelf, je eigen eventuele beelden, als je die al hebt, dat ze ze helemaal omver kunnen werpen. Nou, dat kent iedereen wel, Dat je gewoon eens helemaal niet eens meer weet wie je bent. Je hebt helemaal geen gevoel meer, Je hoort helemaal geen geluidsspoor. Nee, want je hoort alleen maar rrrrr ruis. En dat is dus het moment dat je dan inderdaad iets moet doen  als je dat wil. Als je zegt: ja maar toch wil ik dit of dat. En dan komt dat je dus je eigen kiekjes zou moeten gaan maken. En hoe doe je dat? Door eerst al die oude beelden als het ware. Ja, ik zou toch bijna willen zeggen delete met een modern woord hè. Dus gewoon ze bestaan niet meer, het is energie. En je kan ook gewoon zeggen nou opgerot jullie. En dat moet je ook echt doen. Je moet dus wel opruiming houden, maar dat hoeft helemaal niet eeuwigdurend te zijn en enorme processen. Deze tijd nodigt je eigenlijk uit voor twee dingen. Dat je juist niet eindeloos maar bezig bent, eindeloos in allerlei analyses. Accepteer en nou komt het moeilijke woord zelfacceptatie. Accepteer ja, ik ga best iets heel confronterend zeggen. Mijn grote vriendin Zohra Noach. God bless her soul zei altijd 'heel controversieel'. Zij was Ja, ze is overleden, dus mystica en helderziende. En dat vond ik altijd zo mooi als ze dat zei over haar Christus. Want Christus is in onszelf en dan zei ze altijd. 'Ja, dat is heel controversieel', want zij was nog ouder dan ik, dus dat was in haar tijd al helemaal controversieel om dat te zeggen. Maar het controversiële is Heb jezelf lief. En daarom had ik eigenlijk ook deze episode Love Independence Day  willen noemen. Dus wees de liefde in jezelf en wees onafhankelijk door te weten dat die bron van licht in iedereen is. Iederee. Ik zeg altijd de Ene in ieder 1 Dat is mijn geloof hè, zal ik maar zeggen. De Ene in ieder 1 en die Ene is de onvernietigbare energie, dat is nog niet eens een goed woord. Het is eigenlijk consciousness. Maar consciousness bedoel ik mee dat je er één mee bent, dat je participeert, deelneemt aan de Ene die zich heeft gedeeld in de velen, maar zo gedeeld dat die Ene als het ware niet gebroken is. Dus die Ene heeft zich gedeeld als de Ene. Dus je zou kunnen zeggen he, een kopie in moderne  termen. Dus de Ene een kopie of hemzelf. En in ouderwetse termen God deelde zichzelf in de Zoon, dus dat is eigenlijk precies hetzelfde woord. De Zoon is dus iets van jou. Het is uit jou gekomen. Het is niet vreemd. Nou, die zelfacceptatie, dat die Ene, de Bron. Laten we zeggen met een ouder woord God of goed of goud. Dat gouden zelf dat dat de enige ware identiteit is, als de zon die straalt. En die stralende zon is verduisterd geworden door al onze begrippen over niet goed genoeg en het zal wel niet.  Nou ja, noem het op. Ik kan je kan 100.001 en herken ze gewoon, herken ze. Oh, daar heb je mij weer met 'het zal wel niet of het is te duur of is niet voor mij weggelegd. Ik ben van een andere klasse. Ik ben een man, ik ben een vrouw, ik ben een whatever'. En dus al die aannames, die zijn zo relatief vergeleken bij de identificatie. Als je dan toch een identificatie wil hebben, want dat is eigenlijk de andere kant. Er is helemaal geen identificatie.  Daarom zei ik altijd: Ik Ben Transparant. Ik snap het nu beter dan toen ik negentien was. Maar je bent transparant. Dat wil zeggen je bent consciousness. Je bent niet te grijpen aan het Ik Ben is niks wat je kan grijpen. Aan het Ik Ben is geen houvast, want het Ik Ben houdt je vast. Dus dat, die ommekeer van het leven zelf houd je vast. Maar jij moet je wel verbinden met die kracht, met die universele kracht. En hoe verbind je je? En dan komen we weer op het geluidsspoor en de licht symbolen. Door steeds tekens voor jezelf te zien en te maken en te horen. En in dialoog te gaan van reflecteert, resoneert dat mijn essentie? En zo ja, take it in. Maar als het het niet doet Leave it away, cast it away, Delete. Dank je wel! Nee, en dat klinkt soms onbeleefd en hard voor jezelf en eventueel voor anderen. Maar daarom zeg ik ook Love Independence Day. Love yourself!  Als je werkelijk van jezelf houdt dan reflecteert en resoneert dat naar buiten. Ik zeg altijd de emissie van de essentie en dan voelen mensen dat, ze voelen dat je oprecht bent, dat je onschuldig bent. En als je in die onschuldigheid voor jezelf uit handelt, dan kan het niet anders dan zuiver zijn. En dan kun je nog steeds veroordeeld worden en beoordeeld worden door alles en iedereen, inclusief jouzelf. En toch weet je diep in je eigen Zijn, dit is mijn pad, dit is mijn weg en zo zal ik het doen en daar zal ik voor gaan. En hoe het precies gebeurt? Hoe ik mijn droom precies ga realiseren, hoe ik mijn missie precies ga doen? Ik heb nog niet alle antwoorden, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het enige wat je moet doen is, volg je eigen geluidsspoor, maak je eigen licht symbool. Zorg dat jij jezelf kunt vertalen naar jezelf toe en daar gaat het om. En wees onafhankelijk. Wees nu de bron van liefde zelf. En je kunt alleen maar geven. En in dat geven ontvang je.