Cover 42

Afl. 42 Levensveld voor wereldvrede

Klik HIER voor YouTube filmpje

Ida: Madama. Vandaag zijn we aan de vooravond, eigenlijk van Kerst 2024 en hebben we een Ritual Art Construction uitgezocht die een wereldbol onder andere bevat, maar die een enorm mooie en lange titel heeft, namelijk The World into the Intergalactic Ocean of Compassion Through Manifestation of Modern Sacred Art from the heart. Nou, een enorme mond vol en jij hebt deze Ritual Art Construction voor je. En er is erg veel op te zien en dat ga jij ook aan ons laten weten. Dus mijn eerste vraag is eigenlijk wat heeft jou geïnspireerd om dit te maken?

Madama: Nou ja, dat is inderdaad een heel goeie vraag omdat zoals jullie weten een Ritual art constructie bestaat altijd uit dingen die ik meestal al een hele tijd verzameld heb en op een gegeven moment komen ze samen. En dat is wel heel grappig in dit geval, want bijvoorbeeld het wereldbolletje, nou dat heb ik ongeveer al zolang ik leef. Maar nou ja, ineens was het een beetje kapot of zo. En toen heb ik het gemaakt. En hoe heb ik het gemaakt? Door bovenop de wereldbol dus eigenlijk global Network, Want dat idee zit erachter. Het gaat mij niet om zo'n wereldbol op zich, maar om het definiëren van je eigen wereld. Dat zit er voor mij achter. En hoe definieer ik het? Door bovenop de as als het ware een heel schattig paletje te zetten. Zo'n klein gouden paletje dat ik ook waarschijnlijk ooit eens als broche heb gehad, een schattig gouden paletje. En daarom heb ik ook gezegd, het gaat over het scheppende, jouw wereld. Creo ergo sum. Ik schep dus ik ben, zit er eigenlijk ook achter die gedachte. En als je dus ziet dat ik dat in het midden heb geplaatst van een kracht cirkel. Je weet een kracht cirkel dat is eigenlijk een cirkel met in het midden een gat. En het gat is de Pi. Zoals in het Chinees heet het de Pi. Ik heb er de kracht cirkel van gemaakt. Dat wil zeggen er is dus altijd een omgeving, maar er is altijd de ruimte binnenin waarin je naar binnen kan gaan. Nou, wat zie je dus op die kracht cirkel?

Ida: Ja, want wat mij opvalt is dat je op die hele constructie heel erg veel knopen hebt gebruikt. Dus op die kracht cirkel, dat dus een houten cirkel is die in het midden van een rechthoekig tableau, zullen we maar zeggen, is geplakt. Daar zie ik ook knopen, maar ook aan de randen allemaal, dus dat is wel heel spannend. Wat betekent dat allemaal?

Madama: Nou, zoals de titel al zei hè. Dus zeg het nog eens een keer.

Ida: The world into the intergalactic ocean of compassion through manifestation of modern sacred art from the heart.

Madama: Precies dus. De manifestatie Modern Sacred art is dus dat prachtige centrum van alles,  Het centrum is het palet als symbool van het Scheppende. En daaromheen zie je dus om die bol zie je een stuk linnen als een soort verband, een innerlijk verband dus een dun stuk linnen. Die heb ik onder die kracht cirkel in die Intergalactic Ocean vastgezet. Nou, de Intergalactic Ocean Hoe heb ik die verbeeld? Door de lijst, Want het is een object van rond ja, vijftig bij zeventig of zoiets. Een prachtige lijst waar ook een oude afbeelding in heeft gezeten uit Maleisië en dat zie je ook op de achterkant. Dus dat vond ik ook al zo internationaal.. Ja die oerkracht van het Scheppende gaat dus door naar Intergalactic. En wat is dat dan, die oer oceaan? Het is turquoise geschilderd met allemaal van die linnen knoopjes. En knopen is een term, met zoveel knopen vooruitgang. Het is een zee term van een schip gaat met zoveel knopen, met zoveel kracht vooruit. Nou dus dat was de idee van de knopen vooruit. Maar ook zijn al die knopen voor mij eigenlijk intergalactische sterrenstelsels die er, zoals we weten, onnoembaar veel zijn en waarvan wij op een heel klein piepje zitten. Dus daarom vind ik het ook wel grappig, die wereldbol die dus heel groot lijkt, maar die zit dan in een enorme zee, ruimte dus tussen al die intergalactische knopen. Dus ik weet niet precies hoeveel er zijn, maar eindeloos. En dan boven in die zee, die oceaan van possibilities. Want die knopen staan zowel voor vooruitgang als galaxies als possibilities. En dan zie je daarboven ook nog twee grote, je zou kunnen zeggen kometen. Dat zijn gewoon keien met een gat erin. Dat vind ik ook altijd zo interessant. Die heb ik ook echt aan zee gevonden. En dan heb ik dat linnen draad, dat linnen heb ik er doorheen gemaakt. En die eindigt dan in een schelp. Dus allemaal verwijzingen naar de oer oceaan, naar de zee, de zee van mogelijkheden. Dat het oneindig is en dat er dus ook wel af en toe. Nou ja, ik zal maar zeggen dat je in een ander bewustzijn en daar staan eigenlijk die twee planeten voor die kometen voor, bedoel ik. En die staan eigenlijk in verhouding ook als je die aarde ziet, dan is dat ook iets heel ja wat ze dan wel eens zeggen van meteoriet of zo. Dat kan dus van alles zijn, maar ook dat je idee plotseling wordt uitgekristalliseerd. Dat zit er ook achter.

Ida: Ja, weet je wat ik dan zo apart vind? Terwijl jij dit dus beschrijft, ga ik ineens op een hele andere manier naar dat object kijken. En eigenlijk merk ik dat ik dus als ik me concentreer op die wereldbol, kan ik ineens voelen of zien dat die in de ruimte zit. Terwijl het dus eigenlijk gewoon een plat vlak is, hè? Maar dan ineens krijgt ie een soort van 3D. Het krijgt een heel ander perspectief. En wat ik ook apart vind en geen idee heb wat dat te betekenen heeft, dat zijn twee lucifersdoosje,  die half open staan. Wat moet dat voorstellen?

IMG 0138 wereldbol

Madama: Nou kijk, ik zei het al, ik had boven op het object op de Ritual Art construction is, zijn dus die twee kometen heel compact. Heel. Ja, dan kun je dus dus van alles bij denken. Maar beneden zijn dus inderdaad die twee luciferdoosjes open en er staat op Golondrina wat dus de zwaluw betekent. En de zwaluw staat natuurlijk ook altijd voor de trek. En dus ook dat hele gefixeerde stenen tegenover die prachtige vlucht van de zwaluwen. Dus het betekent ook het innerlijk reizen, het letterlijk reizen. In het Spaans hè. Dat heb ik uit Spanje, dus ja, daar wil ik ook altijd naartoe. Ik ben nog steeds onderweg. En die luciferdoosjes staan eigenlijk voor het vuur van dat verlangen om te trekken. Om letterlijk aan de ene kant je nest te maken, maar ook weer je nest te verlaten. En dat sluit ook weer aan bij wat je op de kracht cirkel ziet. Dat zijn allemaal gekleurde eigenlijk dus gewoon flessen dopjes met voeten erop. En dat staat er ook voor dat je eigenlijk om je eigen wereld letterlijk te maken, dat je dan je eigen weg moet gaan. Dus het is eigenlijk het leven ook als een Pelgrimage. Een camino? 

Ida: Ja, want eigenlijk is een titel ook van dit geheel levensveld voor de wereldvrede. Vandaar dat we het ook hebben uitgekozen nu in deze periode. Maar kun je daar nog iets over zeggen wat je daarmee bedoelde?

Madama: Ja, nou ik vind dus heel belangrijk eigenlijk drie dingen daarin. Ten eerste dat waar wij zijn. En in dit geval dus op aarde in de 3D vorm dan, moet je altijd eigenlijk voorstellen dat het zo'n fantastisch, maar weliswaar onderdeel is van een enorm geheel en wij denk ik, platte vlak denkers.,wij verliezen vaak het perspectief. Wat jij ook net zei dat je dat zag. Het meerdimensionale perspectief. Daarom is het ook opgebouwd uit  allerlei lagen. Want als je ook goed kijkt zie je ook nog de vier punten van noem het maar de windstreken en in het midden weer die kwintessens. Maar het belangrijkste is het Creo ergo sum ,van als jij niet je eigen wereld schept. En ik zeg dit even met nadruk, want wat is wereldvrede voor mij? Niet per sé ligt dat buiten jezelf. Die wereldvrede wil ik eigenlijk zeggen, is vrede met de wereld in jou. Dat als jij in jezelf, jouw wereldbeeld, jouw zelfbeeld in harmonie bent met het individuele zijn, is congruent dan aan het universele zijn. Oftewel dus het kleine en het grote is in harmonie, is congruent, dat wil zeggen het versterkt elkaar. Het zijn lagen van elkaar. Dat het kleine doet er net zoveel toe als het grote. En waarom? Omdat het grote drukt zich uit in het kleine. Het is ook wat William Blake al zei van zie de infinity in een korrel zand. Het zijn eeuwenoude hermetische regels van vrede,  vind in het kleine het grote. Dit vind ik dus heel belangrijk wat ik nu zeg: vind in je eigen persoonlijk functioneren met alles erop en eraan, vind daarin je universele kracht en verbinding met de Ene, met het Alomvattende, met het grote en het kleine die zich op dit moment terwijl ik ook spreek, voel ik dat. Hoe al die krachten bij elkaar komen. En dat geeft mij weer de kracht om het door te geven. En jullie die het ontvangen voelen ook precies hetzelfde van waar ben ik nu precies waar ik ben?

Ida: Ja, want een zinsnede die je ook hebt geschreven is 'we leven allemaal in een surrealistisch bestaan als we niet naar binnen gaan'. En dat sluit hier denk ik heel sterk op aan.

Madama: Surrealistisch en surrogaat. Kijk, ik vind deze tijd, vandaar dat ik het ook echt wilde doen vandaag. Er is zo'n uitdaging en we staan op het moment dat straks de robotten, de AI, de artificial intelligence, alles buiten jezelf. Kijk maar bij jezelf hoe je het doet. De techniek, alles vraagt continu je aandacht. Het internet, de telefoons. Nou ja, noem het op. Er is geen één tijd waarin zoveel informatie is wat je per seconde zou moeten kunnen verwerken. Dus hoe kun je dan ooit tot die vrede in jezelf komen? En tevredenheid? Dat wil zeggen dat je toch niet heel snel denkt oh, ik doe te kort of dit fout of dat fout of nou ja, allemaal, dat soort dingen. En dan als je niet oppast ga je in een soort surrogaat bestaan, in een surrealistisch surrogaat bestaan dat je als het ware een image van jezelf maakt. En dat is het roboteske wat volgens mij, sommigen noemen dat ook het gevaar van het transhumanisme, dat je dus in een soort nep situatie van jezelf gaat, door de informatie die je gewoon zo overspoelt en waarin je ook bijna gaat geloven omdat het te veel is en alles wat je te veel ziet, dat neemt zijn aandacht en alles wat je aandacht neemt groeit. Dus vandaar dat het zo belangrijk is. Ga naar dat innerlijk licht. Ga naar dat wat werkelijkheid is voor jou en dat zijn toch de toverwoorden: levend licht. En het levend licht wordt ook toch gezien als de Christus. En de Christus kun je zien als de figuur Yeshua. Maar ook, en dat is eigenlijk de nieuwe ontwikkeling, steeds meer als Christus Consciousness, Christ Consciousness en dat staat eigenlijk voor het eerste lichtveld waardoor de schepping kan bestaan. En die letters worden dan ook op een andere manier geschreven als Krist, namelijk met een kKvan Ka, de R van Ra, de S van Sai de Y van Ya en  de T  van Tha en dan hala. Dus dat is the first zeven letters. Letters is eigenlijk fout gezegd krachtvelden, klanken waaruit het licht ontstaat. En dat licht is het eerste licht. Er zij licht en dat is gewoon uit de Oerbron. Na het uitspreken van de Christuskracht vloeit dat over in de schepping. En die kracht is in ons. Dat is wat ik bedoel met Creo ergo sum. Alleen vanuit die levende lichtkracht besta je. En de rest is surrogaat, surreëel aangenomen identiteit. Dus voel heel goed in deze dagen van Kerst van Krist Light. Waar sta ik nu? Door wat laat ik mij beïnvloeden? En wie ben ik? En als ik al mijn eigen zijn veld? Kan ik dat inderdaad uitstralen, zoals de Golondrina zoals de zwaluw?

Ida: Ja, Madama nog even terug. Daarnet noemde je het woord transhumanisme. Dat is een woord dat ik eigenlijk niet ken, dus ik zou het wel fijn vinden als je dat nog even kan toelichten.

Madama: Nou ja, dat zei ik. Ik wil er ook niet verder lang op doorgaan, maar het is een hele uitdaging voor dit moment. Aan de ene kant zijn natuurlijk heel veel positieve dingen aan techniek hè. Dus de nieuwe technieken, waaronder de robot. Maar aan de andere kant bijvoorbeeld Gregg Braden is iemand die zich daar ook heel erg druk over maakt. Je hebt een soort innerlijke ontwikkeling waar ik zonet heel duidelijk de nadruk op legde. Een innerlijke ontwikkeling wil zeggen je basis, het is dus de bron, het Grote Ene zal ik maar zeggen,  hoe je het ook noemen wilt, source, God. En uit die Gods kracht komt dus de eerste zoon, De zeven letters, de Kristos, het Christus veld. En daar zijn wij allemaal als het ware exponenten van. Wij zijn allemaal in die zin vonkjes, licht, want God heeft zich uitgespreid in de gehele schepping, scheppingen zoals ik al zei Intergalactic bla bla bla. Maar in ieder geval wij, mens, dus wij in al onze kleinheid en grootheid dragen dus die innerlijke licht vonk. Nou, om dat te ontwikkelen, je zou kunnen zeggen, is dus je Gods kracht gebruiken, je innerlijke kracht gebruiken en ontwikkelen. Dat is waar het om gaat dat wij met onze Gods kracht, de schepping, het levensveld, nou ja, alles wat is, in een steeds hoger plan brengen. Je kunt zeggen het Omega plan. Zodat wij inderdaad allemaal een groter veld worden dan we nu zijn. Daar zijn twee vormen van: de verleiding of ja, wat is het? Is dat om dat via de techniek te doen? Of het nou AI is die dus al alles kan. De quantumcomputers die alles kunnen. Waar zijn wij dan als mens met onze ziel en geest om dat ouderwetse woord dan maar te gebruiken in die tijd? Er zijn ontwikkelingen dat men niet eens meer wil dat men zich kan verbinden met je ziel of geest, want a die bestaat niet en b je hebt een apparaatje om whatever te doen. Er kunnen ook hele hersenen worden gedownload of hoe heet dat? Ik wil er niet eens op ingaan.

Ida: Maar wat is dat dan, Transhumanisme? Voorbij het humanisme,

Madama: Ja transhumanisme? Is dat je gewoon je menselijke beperking, zeg ik dan maar even. Maar ook je menselijke ziel en geest in feite het gevaar loopt, nogmaals, ik zeg net je moet de balans misschien vinden we, gaan we geen oordeel hebben. Maar het is wel zo dat het kan doorslaan, net als alles. Het kan doorslaan naar dat men niet meer weet dat je oorspronkelijk een godsvonk bent en dat je daar ook geen aandacht meer aan besteedt, want je hebt de techniek die het overneemt en daar kan ik heel veel over vertellen. Maar tegelijkertijd is het heel simpel blijf je ziel, je gevoel volgen en een gevoel is een gevoel en niet een apparaat. Zo simpel is het eigenlijk. En dat is human en Transhuman is, dat je als het ware de virtual reality uiteindelijk als enige werkelijkheid neemt. De games.

Ida: Oké, dat is, dat is me nu helemaal duidelijk. Ik denk dat het ook heel mooi is om met een gedicht af te sluiten, wat hier ook eigenlijk enigszins op aansluit en dat hebben we ook spontaan vanuit het boek De Nieuwe Stroming. Misschien wil je dat even voorlezen.

Madama: Ja, dat boek de Nieuwe Stroming 

Symmetry

In het centrum 
van schoonheid staan
en zo de wereld 
om mij heen
in eenvoud laten bestaan.

Madama 2012

Dus dit is inderdaad precies wat er gebeurt, namelijk die eenvoud. Het is de eenvoud van nogmaals, hoe klein je ook bent en hoe onbenullig je jezelf misschien ook ziet in het grote geheel van alle business. En bla bla bla. Tegelijkertijd is jouw licht stralen, jouw eenvoud van dat centrum in jezelf voelen en dat uitstralen. Want als je in je centrum bent, vanzelf net als de zon. Je bent een zon, dus je straalt dat is één. Want licht is licht en licht straalt. En je weet ook verdraaid goed als het niet zo is en je weet verdraaid goed als je voelt dat je weer in die verduistering zit of in die verleidingen zit. Van dit niet, dit wel en het moet eigenlijk zus en je zit helemaal in het materialisme. En die kracht, daar worden wij nu toe uitgedaagd. En zeker, in de bekende kerstperiode, word je natuurlijk nog meer teruggeworpen op jezelf. En juist dan ook weer straks de 21e december als de zon het aller dichtste weer bij de aarde staat, krijgen wij de unieke kans om opnieuw te beleven, het eeuwen en eeuwen en eeuwen oude mysterie. Ik ben die ik ben.

Ida: Ja, terwijl je dat zo zei, zat ik te kijken naar de Ritual Art constructie, naar de wereldbol. En vooral concentreerde ik me eigenlijk op die wereldbol in het midden. En dat is heel interessant, want toen voelde ik gewoon dat je leeft. Ja, eigenlijk dat ik het voelde die hele ruimte eromheen. En dat vind ik dan zo bijzonder van kunst en ook dus specifiek van deze Ritual Art Constructie van deze wereldbol. Heel kort gezegd de titel dat je dus door een kunstvoorwerp eigenlijk een heel diepe belevenis kunt krijgen. Dat je gewoon kunt voelen van Hey, ik ben omringd door ruimte. Door gewoon intens naar deze constructie te kijken.

Madama: Een soort icoon bijna. Want kijk, inderdaad, daarom zei ik al levensveld. En dat is natuurlijk die omringende veld van compassie. Dus de kleur ook van de turquoise achtige. Ik heb met die intentie, daarom noem ik het ook Modern Sacred art. Kijk, natuurlijk zijn leuke objecten en iedereen kan gewoon zeggen goh wat geinig die voetjes op die gekke flessendoppen, gekke knoopjes, linnen knoopjes, die bestaan helemaal niet meer. Maar als je ze met de intentie maakt van wat wil ik uitdrukken, het staat voor knoop vooruit. Dus de vooruitgang. Het is de galaxies, dus het is die meer dimensionaliteit en dat zie jij niet in zo'n onbenullig schattig wereldbolletje. Ik geloof dat er een potloodje aan zat. Ik geloof dat het een puntenslijper zelfs was ja. Ten eerste heb ik natuurlijk toch altijd met liefde bij me gehad. Dan plaats ik het in dat grote geheel van die pelgrimage. Vandaar dus die voeten eromheen. Dan nog even dat innerlijk verband. Letterlijk. Dat linnen is een soort verband. Nou het verband vinden, verbondenheid. Zit ook allemaal verband verbindt verbondenheid. Die gaat helemaal direct vanuit die positie naar dus die kometen, die stenen die ik bij de zee heb gevonden met dat natuurlijke gat erin en dan hup, naar die Golondrino s. Dus het beweegt en dat is wat je ervaart. Maar ook al zou je het niet weten,.. Kijk, je kunt altijd zeggen kunst zonder titel. Kunnen we ook wel eens weer een podcast hebben. Wat is nou kunst? Maar het is natuurlijk voor jou, zie ik, Ida, dat jij het wel nu beter ziet dan ooit, terwijl het gewoon bij ons in de keuken hangt. Dat je nu pas die dimensie zit, omdat je dus nu ook in feite de poëzie erachter ziet. Klopt dat?

Ida: Ja, dat klopt zeer zeker. En dat je er eigenlijk een gevoels verbinding mee aangaat, zo noem ik het maar even. Je gaat er helemaal in, ook al is het een werk van 52,5  bij 42,5 zie ik hier staan. Het maakt dat je ineens weggezogen wordt uit deze kamer en ik sta als het ware op die wereldbol en voel ik die hele ruimte om me heen. Dus ik ben gewoon een heel klein mensje geworden op die wereldbol en die hele ruimte daaromheen die voel ik dan ineens.

Madama: Nou, dan is het doel bereikt voor de wereldvrede een levensveld. En die hebben we dus vandaag doorgegeven. En wij hopen dat jullie heerlijk gaan luisteren en het jullie ook weer zal inspireren en bezielen voor de wereldvrede.

Ida: En heel veel geluk en liefde in het nieuwe jaar gewenst en hele mooie dagen.